Pinky i Mózg (1995-1998)

- Móżdżku, co będziemy robić w nocy?
- Dokładnie to, co robimy każdej, Pinky. Opanowywać świat!

Kto nie zna tego dialogu? Chyba nie ma takiej osoby. Kto zna ten dialog? Chyba każdy, kto się wychował jako dziecko w latach 90 XX wieku zna doskonale ten tekst i wie już, o jakiej bajce teraz będzie mowa. Oczywiście o serialu animowanym, który jest spin-offem innego słynnego serialu animowanego „ANIMANIACY”. Jak wiadomo, w tej bajce po raz pierwszy pojawiły się dwie laboratoryjne myszy planujące podporządkować sobie świat za pomocą różnych podstępnych planów. Ich przygody tak bardzo spodobały się widzom, że Steven Spielberg i wytwórnia Warner Bross stworzyli osobny o nich serial, który oczywiście zdobył sporą popularność. Ponieważ w oryginale, czyli w „ANIMANIAKACH” przygody Pinky’ego i Mózga były jednym z epizodów ukazanych w odcinkach, to nie mieli zbyt wiele czasu ekranowego, najwyżej kilka minut, aby pokazać wszystko, co trzeba. Wskutek czego przygody były ciekawe, ale też zdecydowanie jakoś mało rozwinięte. W tym serialu natomiast wszystkie odcinki były poświęcone tylko dwóm białym laboratoryjnym myszom, dlatego też mieli oni pełne dwadzieścia parę minut na przekazanie wszystkiego i trzeba przyznać, twórcy naprawdę bardzo umiejętnie ten czas wykorzystali, dzięki czemu dostaliśmy świetną produkcję, pełną ciekawych przygód i zwariowanych żartów, a nieraz też naprawdę dobrego i inteligentnego humoru, który dzieci nie zawsze zrozumieją, ale dorośli załapią bez trudu. Taki jest właśnie serial „PINKY I MÓZG”.
Serial ma oczywiście, podobnie jak epizody w „ANIMANIAKACH”, zawsze dość przewidywalną fabułę. Zaczyna się od tego, że mamy czołówkę, w której Pinky pyta Mózga, co będą robić dziś w nocy, a ten odpowiada, iż to, co zawsze, czyli opanowywać świat. Tu już mamy wyraźne nawiązanie do oryginału, tyle tylko, że w oryginale Mózg mówił: „Spróbujemy zawładnąć światem”, z kolei tutaj mówi: „Opanowywać świat”. Potem leci słynna piosenka o Pinky i Mózgu, która próbuje być nieco groźna, ale w gruncie rzeczy jest zabawna. Piosenka ta leciała też w oryginale przed epizodami w dwiema myszami, ale była krótka i miała zaledwie tak z pół minuty, może mniej. Tutaj z kolei, skoro to czołówka serialu, ma więcej słów i trwa ponad minutę. Jej słowa są tak genialne i próbują tak bardzo straszyć widza, że aż żal ich nie zacytować. Oto one:

To Pinky jest i Mózg.
To Pinky jest i Mózg.
Niski to geniusz, wysoki... No cóż...
Głupiutki jest jak but.
I marzą już od lat,
Jak zdobyć, jak zdobyć cały świat.
Świat. Świat. Świat.
Świat. Świat. Świat. Świat.
Świaaaaat.

I bardzo wierzą w to,
Że im pomoże noc.
Zanim przyjdzie szary świt,
Zawładnie światem mysz.

To Pinky jest i Mózg.
To Pinky jest i Mózg.
Ich plany, co noc
Dla świata groźne są.
Ich mózgi drąży myśl,
Jak zdziałać, aby mysz
Rządziła, rządziła już od dziś.
Dziś, dziś, dziś.
Dziś, dziś, dziś, dziś,
Dziiiiiś.

Warto zauważyć, że w oryginale piosenka składa się tylko z pierwszej zwrotki i w niej zamiast „I marzą już od lat” śpiewano: „I obaj śnią od lat”. Ale to tylko taki drobny szczególik. Myślę jednak, że w serialu, o którym mowa, lepiej piosenka brzmi już z tego tytułu, iż ma trzy zwrotki, a do tego drobne zmiany w oryginalnym tekście wyszły piosence na dobre.
A zatem, omówiliśmy sobie czołówkę. Muszę wspomnieć jeszcze o tym, że w niej pojawia się scenka zaczerpnięta z czołówki „ANIMANIAKÓW”, czyli ta, w której Pinky i Mózg stoją na miniaturze Ziemi i przyciągają do siebie wielkim magnezem Saturna. Niby nic, ale warto o tym wspomnieć, ponieważ to ciekawe nawiązanie do oryginału. Coś, co sprawia, że czujemy ten sam klimat, jaki zawsze czuliśmy w „ANIMANIAKACH” podczas oglądania przygód dwóch białych myszy.
No, a co z fabułą? No cóż, ona w sumie jest zawsze taka sama, znaczy jest inna, ale trzyma się utartych schematów. Pinky i Mózg siedzą w laboratorium ACME, knują jakiś plan, a właściwie to bardziej Mózg knuje, ponieważ Pinky jest na to za głupi. Drażni on swojego kumpla, który często wali go czymś po łbie, a potem przywołuje do porządku i razem przeprowadzają jego jakże sprytny plan. Realizacja początkowo idzie zgodnie z planem, potem jednak, zwykle pod koniec odcinka, pojawia się jakaś przeszkoda i wszystko szlag trafia. Nasi bohaterowie załamani i niejednokrotnie pobici, wracają jak gdyby nigdy nic do laboratorium, a potem Mózg mówi, że powinni się przygotować do kolejnej nocy, a na pytanie Pinky’ego, co będą robić następnej nocy, Mózg odpowiada, że to samo, co każdej: opanowywać świat.
Tak wygląda ogólnie schemat każdego odcinka serialu. Podobnie jak w każdej innej bajce, której odcinki mają schematy realizowane systematycznie, tutaj też sukces opierał się na przewidywalności tej bajki. Wiemy bowiem zawsze dobrze to, że Pinky i Mózg nie podbijają świata, ale nie to, czy im się w końcu uda, czy nie, nas ciekawi, ale to, w jaki sposób to zrobią i co im ostatecznie przeszkodzi. To tylko nas interesuje, a pomysłowość twórców w tej sprawie nie zawodzi nas ani trochę. Pinky i Mózg bowiem nie tylko działają w naszym świecie, czasami także przenoszą się w czasie i trafiają do dalekiej przeszłości i tam próbują swoich sił. Raz Mózg próbuje zastąpić Napoleona, innym razem wyzywa na pojedynek Robin Hooda i próbuje przejąć dowodzenie nad jego bandą, ale za każdym razem w końcu wszelkie plany spalają na panewce i przyjaciele planują kolejne plany mające na celu podbić świat, które też oczywiście się nie udadzą.
Niekiedy serial jednak łamie swój schemat i mamy małą niespodziankę w postaci Bałwana (w oryginale Snowballa). To podły chomik, rywal Mózga, kiedyś jego przyjaciel. Obaj wychowali się w ACME, ale potem zostali wrogami. Bałwan także zamierza przejąć władzę nad światem, jednak obaj mają zupełnie inne podejście do tej sprawy. O ile bowiem Mózg chce podbić świat, aby uczynić go lepszym, a zatem jakieś szlachetne pobudki nim kierują, o tyle Bałwan jest po prostu zwykłym łajdakiem, który chce władzy dla samej władzy. Krótko mówiąc, to bydlak bez żadnych hamulców moralnych, nie liczącym się z nikim. Dlatego to największy wróg Mózga i co ciekawe, kilka razy udaje mu się podbić świat, ale za każdym razem Pinky i Mózg niweczą jego plany i wyzwalają świat spod jego władzy, aby potem próbować samemu go podbić. Zabawne jest to, że kilka razy Mózg mówi do kumpla, że trzeba teraz uratować świat przed Bałwanem, a kiedy Pinky jest zdumiony tą decyzją, to Mózg odpowiada mu: „Żeby potem go opanować. Samemu”. Tekst ten brzmi niesamowicie zabawnie, zwłaszcza wtedy, kiedy Mózg go wypowiada.
Warto jeszcze powiedzieć coś o samych głównych bohaterach, bo to całkiem ciekawe postacie. Oto oni:

Mózg - niska, biała mysz o czerwonych oczach i nadzwyczaj dużej głowie; jego różowy ogon jest zawsze zgięty w zygzak. Planuje zawładnąć światem i co noc wpada na nowy pomysł, jak tego dokonać; zazwyczaj jego szalone plany obracają się przeciwko niemu przez jego własną arogancję i niezdolność do zauważenia popełnianych przez siebie błędów. W przeciwieństwie do Pinky’ego nie jest empatyczny i rzadko okazuje emocje. Co ciekawe, jego pragnienie zdobycia władzy nad światem wynika z przekonania, że będzie lepszym władcą świata niż ludzie i zdoła mu jakoś pomóc. W polskim dubbingu głosu mu użycza Dariusz Odija.
Pinky - najbliższy przyjaciel Mózga, a zarazem zupełne jego przeciwieństwo. Jest wysoki i chudy, ma wystające zęby i duże, niebieskie oczy. Lubi się bawić, jest nieprawdopodobnie nadaktywny i zdecydowanie bardziej empatyczny od swego towarzysza; przy tym jest wyjątkowo chwiejny psychicznie i często okazuje symptomy szaleństwa. Często powtarza bezsensowne słowa, takie jak „Narf, Zort czy Poit”. Czasami reaguje bezsensownymi zachowaniem i stwierdzeniami na pytania Mózga, śmieje się po tym, jak otrzymuje od kumpla cios w głowę i zdaje się lubić formy zadawania mu fizycznego bólu, przyznaje jednak, że jedyną prawdziwą torturą jest bycie oddzielonym od przyjaciela. W polskim dubbingu głosu mu użycza Jacek Sołtysik.

Tak wyglądają nasi bohaterowie. Warto zauważyć, że są oni oparci na zasadzie kontrastu, jak to często miało miejsce w starych i dobrych bajkach. Jak też i na stare, dobre bajki przystało, ten niski jest mądry, ten wysoki jest głupi. Jakby chciano pokazać, że rozum nie idzie w parze ze wzrostem. Prócz tego, jak na tego typu bajki przystało, ten mądry i niski jest nerwowy, z kolei ten wysoki i głupi jest też niesamowicie spokojny i ten niski często w nerwach bije go głowie. Ten humor doskonale tutaj pasuje i bynajmniej nigdy się nie nudzi. Podobnie jak i słynna piosenka z czołówki serialu, jak i słynna wymiana zdań między Pinky i Mózgiem, jaka pada początku czołówki, a także na końcu każdego odcinka. To wszystko sprawia, że ten serial ma już charakter kultowy.
Bajka ta 65 odcinków, a także 13 odcinków dodatkowych zatytułowanych „PINKY, ELMIRA I MÓZG”, w których Pinky i Mózg nie są już w laboratorium ACME, a siedzą w klatce u Elmirki, tej dziewczynki przesadnie uwielbiające zwierzątka, którą poznaliśmy w „PRZYGODACH ANIMKÓW”. Mimo to dalej coś knują i oczywiście ponoszą przy tym porażkę. Serial leciał najpierw na Canale +, potem na Zig-Zap i Polsacie, na tym ostatnim był puszczany w wersji prymitywnej, czyli z lektorem. Jest to produkcja kultowa i genialna, dlatego więc serdecznie ją polecam każdemu, kto lubi dobre bajki z dobrym humorem.
Na zakończenie dodam jeszcze, że słynny cytat z tej bajki był kilka razy parodiowany w innych produkcjach. Przykładowo w serialu „MY LITTLE PONY - PRZYJAŹŃ TO MAGIA” w przedostatnim odcinku głównie bohaterowie szykują się do ostatecznej walki ze złem i jedna z postaci, czyli Twilight Sparkle mówi do przyjaciół, aby szykowali się do wieczora. Jej przyjaciółka, Pinkie Pie, pyta wówczas: „A co będziemy robić dziś wieczorem?”, na co Twilight odpowiada jej: „To samo, co zawsze, Pinkie. Ratować świat!”. Ewidentnie nawiązanie do tego kultowego tekstu z kultowego już serialu. Sprawdźcie sami, jeśli nie wierzycie.